„W żadnym momencie w historii, ludzki szacunek świeciło bardzo jasno. „Charlie Chaplin

Oto jesteśmy na drodze do najsłynniejszego skały w Australii, jeśli nie na świecie, niektórzy powiedzą, że jest to po prostu zwykła skała, inni, że to jest godne uwagi w Sunrise. Ale jeśli Narodowy Park UluRw-Kata TewTa jest jednym z dwóch parków zapłacić Terytorium Północne - 25$ (~ 18 €) osoba na trzy dni - Myślę, że nie bez powodu i tak zdecydowaliśmy się na setki kilometrów, która prowadzi go do własnego zdania, podróżować - nie UluRu n’est pas juste à la sortie d’Alice Springs, mais à minimum quatre heures de route.

Début de la Mala Walk

Leçons d'antan

Alors oui bien sûr c’est touristique, la ville de Yulara juste avant l’entrée du parc n’est qu’un gigantesque dortoir avec des services de base. Mais quel rocher ! C’est un roc, c’est une colline, c’est un massif, que dis-je, c’est un massif ? C’est un inselberg ! Visible près de cinquante kilomètres avant l’entrée du parc – et non pas cent soixante comme nous avons d’abord cru, mais c’était le Mont Conner – non c’est à côté ! 😀 ; hum, qui est également un inselberg, “montagne-île” - to sprawiło nam ten sam efekt jak Opera w Sydney, zobaczyć zdjęcie to jest coś, zobaczyć je naprawdę jest zupełnie inna.

Moc spacer wokół nowej perspektywy na każdym kroku, zwłaszcza dla niektórych wrażliwych miejscach, żenpolenta - potomkowie Mala żyjący w UluRu i tradycyjne właściciele które są teraz oficjalnie 26 październik 1985 - pytają nas szanować, a nie robić zdjęcia lub filmować. Jest to, że wszyscy odwiedzający szanować ich życzenia się trochę, gdy niektóre Homo wspinać Stupidus obserwowane UluRu podczas wiadomości nie prosząc zarejestrowany wszędzie : na prowadnicach, bilety wstępu, centrum informacji, na wszystkich panelach samym miejscu ... Teraz biały człowiek nie biegać i krzyczeć w kościołach, gdzie jesteś proszony do przestrzegania ciszy tego miejsca ?

Dziękuję nie wspinać

Pozostałości Tjukurpa ?

Po wycieczkę po centrum kultury jesteśmy zobowiązani na drodze, która krąży wokół skały - jest to również możliwe, aby uczynić ten spacer na szlak dziesięć kilometrów sześć - i przestać przeglądać krótkie, ale bardzo ciekawym Mala Chód dwa kilometry, które są przerywane wiele miejsc wykorzystywanych przez przodków Anprocent. Ściana „szkoły”, gdzie Wati - Mężczyźni - nauczał nwarunki - chłopcy - sztuka polowania i przetrwania ; Mala Puta i jaskinia gdzie kuchnia minyma - kobiety - nauczał ich gibon - dziewczęta - jak znaleźć i przygotować więcej, Bush Tucker ; jaskinia starego i wodopoju Kantju Gorge. Opuszczamy to miejsce po ciekawej dyskusji z profesorem historii Aborygenów Obserwując powietrze, którym żal turyści przychodzą i odchodzą na jednej stronie UluRU żadnego szacunku dla miejsca. Omówimy filmu widzieliśmy wczoraj - Polowanie na króliki lub Polowanie na króliki - ślady, które żywotność 1930 Trzy dziewczyny z „skradzionego pokolenia” : Ponad sto tysięcy dzieci Metis zaczerpnięte z ich rodzinami i umieszczone w bieli w celu późniejszego połowie usunąć „kolor”. Mówi nam, że te porwania trwała do 1970 roku…

Uluru ... 15H59

Uluru ... 17H41

Uluru ... 18H03

Uluru ... 18H09

Śledzimy stronę napędową skały, która nigdy nie jest w słońcu i zatrzymujemy się na kolejny krótki spacer do wodopoju MuTitjulu którego płaskorzeźby są wynikiem działalności Minyma Kuniya - pyton kobieta - i Wati Liru - trujące snake man - dla Tjukurpa - dream Time. Jest jeszcze za wcześnie, kiedy rozliczyć punkt widzenia na zachód słońca, że ​​jesteśmy oczywiście w otoczeniu innych turystów. Jemy natomiast Rdzawobrązowe UluRU delikatnie brązy aby zanim wybuchnął jasny pomarańczowy rumieniec w ostatnich promieniach następnie barwić z różowo-fioletowy, gdy słońce znika za horyzontem. Camping nie jest dozwolone w parku, jedziemy kilka kilometrów z powrotem znaleźć się w buszu.

Następnego dnia staniemy przed słońcem, aby po prostu go zobaczyć wzrosnąć ponad UluRu ... Gdybyśmy najpierw dowiedzieć, że widok nie jest dobrze położony, rozumiemy, po przejściu dalej na wschód stawiałaby skałę kulturowo wrażliwa strona Kuniya PiTI w tysiące zdjęć do konsternacji Anpolenta - Myślę, że rozumiem, że to nie jest fakt, że nie Aborygeni mogą zobaczyć te miejsca, które zakłócają, ale dlatego, że święte miejsca zarezerwowane dla kobiet AnRyzyko Angu postrzegane przez mężczyzn AnAngielski i vice versa, co jest nie do pomyślenia w ich kulturze. Woleliśmy do łóżka o świcie i żałuję, że nie możemy bezpośrednio udał się do Kata TjuTjest to, że widzimy w zasłonę na odległość delikatnych kolorach. Mamy jeszcze trochę czasu śniadanie przed UluRu, który zapala się powoli przed wyjazdem pięćdziesięciu kilometrów między dwoma miejscami.

Gotowy na wschód słońca nad Uluru

Kata Tjuta w oddali

Pierwszy przystanek na stanowisko w południowej części Kata TjuTuczy nas, że nazwa trafnie oznacza „wiele głów”, Następnie zdecydował się na wyprawę do Doliny Wiatru. Większość spacerowiczów przystanek przy punktu widzenia Karingannastępnie druga część spacer jest po prostu super ! Być może właśnie dlatego, że jesteśmy sami i docenić krzyk ptaków, a nie turystów - co znowu nie trzeba czytać orędzia AnAngu prośbą „do korzystania z tego świętego miejsca, w ciszy" – w krajobrazie typowych barwach Australii : białe pnie drzew eukaliptusowych w swoich zielonych liści, zażółcenie trawa pod błękitne niebo i czerwono-pomarańczowy tych niesamowitych gór, których najwyższa przekracza UluRU dwieście metrów.

Balade dans la vallée des Kata Tjuta

Zoom Kata Tjuta

Nadal pod urokiem Kata TjuTza, bierzemy drogi na Lasseter Highway i przemierzać ponad dwieście kilometrów do skrzyżowania z Stuart Highway to trudno zostawić więcej w najbliższych dniach, jak to idzie do Darwin - Adelaide oraz w drugim kierunku.

J’avais envie de me planter devant ceux qui redescendaient pour leur demander s’ils savaient pas lire ou s’ils s’en battaient les cils de ce rocher au milieu de nulle part… Bon ce n’est qu’un caillou d’accord mais, bien que je ne ressente pas son pouvoir c’est quand même un joli galet !

Je comprends pourquoi on nous demande de pas prendre de photos car il y a un pan du skała (réservé à l’éducation mère-grand-mère-filles) qui ressemble à un vagin géant, idyllique pour apprendre d’où vient la vie ! Faut pas mettre ça sur YouTube !

J’ai préféré les Kata Tjuta car on peut se promener dedans, et ça m’a donné un magnifique mal de têtes 😉

Les nuits froides se suivent mais au moins il n’y a pas de moustiques. 🙂 Bises à toutes et à tous !!!