“Chaque vie se fait son destin.” Henri-Frédéric Amiel

Sept mois tout pile depuis le dernier article où nous vous avons laissé avec la promesse d’un petit retour sur notre vie sédentaire australienne dans la région de Byron, au nord de l’état de la Nouvelle-Galles du Sud. Bon dernier article posté en fait fin septembre ! 😉

Plage d'Ocean Shores

Courgette du jardin

Avec le mois de juin arrive l’hiver subtropical, autant dire que si les soirées peuvent être fraîches, les journées restent ensoleillées sous d’agréables températures. Nous continuons de profiter de marches sur les longues plages, de visites aux différents marchés du coin, kąpieli w basenie naszych gospodarzy, z których czasem trzymamy dom i psy podczas ich nieobecności. Zapraszają nas na obiad prawie raz w tygodniu, kiedy to nie grill u sąsiadów, czasami razem uprawiamy ogródek i regularnie wykonujemy dla nich drobne prace.
Z nami, Pan ćwiczy na gitarze, nagrywa nowe kompozycje i gra na ulicach z synem lub bez, który regularnie nas odwiedza ; po zakończeniu mojego francuskiego kontraktu, Ciągle szkolę się w nowych technologiach ; omawiamy nadchodzącą kontynuację…

Koniec czerwca, Postanawiam ponownie rozpocząć proces o prawo jazdy, którego nie mogłem ukończyć ostatnim razem. Oprócz kilku lekcji z profesjonalnym instruktorem, to nasz właściciel poświęca czas na doskonalenie mojego treningu pod kątem ich użyteczności. Pomimo opóźnień administracyjnych, sprawa została pomyślnie zakończona w niecałe trzy miesiące.

Percy le pyton

Percy się budzi

W lipcu, odwiedził nas pyton, który zamieszkał pod naszym kuchennym oknem. Cokolwiek hibernuje i prawie się nie porusza, nasi właściciele decydują się na przeniesienie zwierzęcia, aby móc spokojniej poruszać się po ogrodzie i nie dopuścić do tego, aby jedna z kur trafiła na przekąskę.

Kury ogrodowe

Zaplanuj wybrzeże oceanu

Pod koniec miesiąca, Monsieur décroche un boulot au Country Club du coin en tant que cuisinier, où il me fera entrer pour faire la plonge à la fin du mois d’octobre, la région n’offrant aucune opportunité dans ma branche et guère plus de possibilités que travailler dans le milieu de la restauration.

Percy le retour ?

Python acrobate

Avec le mois de septembre arrive le printemps, des oisillons piaillent sous nos fenêtres et nous avons la surprise de revoir Percy – ah oui pardon nous avions baptisé le python ! – ou en tout cas un serpent possédant les mêmes motifs sur sa peau quoi que semblant bien plus grand. Il disparaîtra sans laisser d’adresse ! 😮

Quelques semaines avant que je ne commence à travailler en octobre, nous avons acheté de nouveaux billets d’avion. Pour ceux qui ont reçus la dernière lettre d’information, vous savez que nous avons prévu de nouvelles aventures pour le début d’année. Nous quitterons donc l’Australie le 15 styczeń 2019. 😎

Printemps

Naâman

La fin d’année se déroule tranquillement, avec entre autres un concert de l’artiste français Naâman à Byron Bay. Ce sera notre troisième Noël et jour de l’an en Australie, depuis le mois de novembre les décorations ornent différents magasins et maisons, malgré les températures qui montent parfois jusqu’à 40° en ce mois de décembre, début d’été ! Nous avons le droit a une ou deux tempêtes quasi sèches, z odcięciem prądu, nic innego jak podziwiać ciężkie chmury przecinające błyskawice.

Sprzedaliśmy samochód na początku tego miesiąca, firma, dla której pracujemy po zamknięciu, Monsieur ponownie został elektrykiem, Przeszłam już od nurka do opiekunki do dzieci, opieka nad synem szefa kuchni.

Tym razem zostaniemy w Australii jedenaście miesięcy, po mojej stronie tak naprawdę nie zrobiłem tego, co planowałem : praca w IT w dużym mieście, odwiedź Kimberleys, idź do Arnhem Land - oh bah thin, je vais être obligée de revenir 😀 – mais je pense qu’il faut parfois savoir suivre le cours des évènements !
J’ai retrouvé la simplicité et l’ouverture des australiens, les beaux et grands paysages, la sensation d’été continuel. Je crois que je ne regrette rien, plusieurs choses vont me manquer : les multiples oiseaux croisés dans le jardin – ibis, kookaburra, loriquets, aras et autres – marcher pieds nus presque partout, les options végétaliennes à profusion, les légumes et fruits du potager, le petit couinement des geckos asiatiques…

Dernièrement, je dirais même plus, la semaine dernière, sur mon lieu de travail, sans grand étonnement (tak, on s’habitue vite), en tirant des fils électriques, Znajduję zwiniętego węża, drzemka między panelami sufitowymi. Mój kolega, młody i nieustraszony, bierze go w ręce, a ja uzbrajam się w miotłę. Po podlaniu nas dobrze (on nas obsikał), wąż został zabity bez dalszego procesu, całkowicie nielegalne w tym kraju, aby młodość zregenerowała skórę. wtedy mu mówię, że odkąd był martwy, Równie dobrze mogę to zjeść i idę do domu, żeby sama ugotować (marynata do wsparcia) mój pierwszy wąż.

 

Było tak ciężko, że zrezygnowałem nawet z cięcia piosenki ! Więc to pyton dla odmiany nakarmił kury. Ucztowali.

 

Wiele chwil spędzonych tutaj, notamment avec mon fils, étaient absolument fantastiques mais nous nous sommes aussi aperçu que le sédentarisme n’est vraiment pas notre crédo.

 

J’ai hâte de reprendre la route, de voir des images qui bougent en cinq ou six dimensions défiler, partager des couchers et des levers de soleil et jouer de mon instrument favori 😉

 

Merci de nous avoir suivi en terres australes. Joyeux Noël à tous et à toutes !