“Het geheugen is een netto-. Het zit vol met vis, wanneer het lot van de rivier, maar tientallen liters water door stroomde, zonder daar te verblijven.” Dean Koontz

Na een Maleisische ontbijtkoeken – les nouveautés de ce matin sont un pain au riz et raisins ainsi qu’une brioche à la Kaya, confiture de lait de coco ou coconut egg jam comme nous l’explique Joyce – nous profitons une dernière fois de notre scooter Honda pour nous rendre un peu plus au Nord à la fish farm – vis – Zegen.
Eigenlijk viskwekerij, Dit zijn slechts netten gespannen tussen houten pieren. Om ons te tonen zijn vis, Boon geroerd enkele kleine dode vissen (sardines, vliegende vissen, enz.) het oppervlak van het water, al snel een beetje meer dan een dozijn grote vis kudde. Zij moeten het goed doen in de veertig centimeter lang, misschien meer. Hij beval ons om onszelf te voeden, wat we doen, maar een beetje verder dan hij, is dat ze ziet er nog steeds indrukwekkend zijn vis, Ik zal niet willen een vinger achter te laten !

Terug op het droge

Pangkor Guesthouse SPK

Dat is alles voor de laatste sightseeing, keren we terug naar de airconditioning te genieten in de kamer een paar momenten, want de dag is hot. Na het grote afscheid met Joyce gaan we terug naar dertien uur op de kleine veerboot die met het vasteland verbindt. Onze enkel ticket is geldig voor terugkeer en twintig minuten later kwamen we in Lumut. We gaan naar de balie van Arwana bedrijf om buskaartjes boeken (56,20RM – 14€) wij geloven te zijn op 02:00, zal vijftien uur… Hoe beter zullen we tijd om te eten. Naast het busstation zijn tal van kleine restaurants in het kielzog van elkaar, maar alleen het aanbieden van gerechten die lijken pittig te zijn. Monsieur part en reconnaissance et nous mangerons très européen puisqu’il revient avec deux pizzas.

Bus tellers

Restaurants in Lumut

Vijftien uur doorgebracht, we zijn om de vertraging van de bus zien wanneer een dame vroeg in het Engels als we Frankrijk. Als we positief te reageren, ze gaat over de vraag of we niet vergeten zijn paspoort. Denken ze komt bussen tellers reageren we dat niet… Jusqu’à ce qu’elle m’appelle par mon prénom.
En hier ben ik klein lampje dat oplicht de achterkant van mijn hersenen – qui devait donc être bien éteinte avant 😮 – Ik ben mijn paspoort op het eiland ! Niet te willen naar haar uit en over te nemen in de jungle en elders, Ik verwijderde mijn portemonnee te glijden onder de deken van een extra bed, dat was in onze kamer. Hij bleef verstandig totdat het werd ontdekt tijdens het schoonmaken van de kamer – wat bewijst dat Pangkor Guesthouse SPK gereinigd zelfs vel ongebruikte bedden, goed punt voor hygiëne ! 😀

Gedwongen om de bus schema te veranderen (14RM) voor 1-18 uur, de dame die me gevonden bij mij aan de balie en snel legde de situatie uit en ze herinnert aan het eiland om te zien of mijn paspoort kan worden gegeven aan iemand met de boot. Joyce durfde niet geef mijn paspoort voor iedereen, hier ben ik te lopen naar de pier te springen op de shuttle vanaf 16:04 (10RM, mijn domheid kost me € 6 in totaal), met twintig minuten durende overtocht naar me intern schelden. Naderen SPK Ik spring op het platform – “ja, ja, SPK dorp!” 🙂 – en zie de veerboot terug naar dock. Ik benaderde een van de matrozen uit te leggen in drie woorden mijn geval en vragen of ze kunnen verwachten, Hij knikt en ik rende richting het pension. Joyce est contente de me revoir et m’explique rapidement qu’elle a essayé de m’envoyer un courriel, en die geen andere contactgegevens, riep alle bus tellers voor iemand op zoek naar ons. Ik dank haar, maar kan niet blijven, de boot op me te wachten ! Het is 04:54 als ik de voet in Lumut, zeker de snelste terugkeer van de geschiedenis van Pangkor. 😀

Voor de bushalte

Taxi's voor de Sahara ? ^^

Le pauvre Monsieur m’attend patiemment dans la chaleur d’aujourd’hui – uiteraard de late bus arriveerde toen ik moest vertrekken. Een bus komt voor op schema, maar met de juiste kentekenplaat. Als we ons voorbereiden om de mensen te klimmen van het bedrijf legt uit dat dit niet het en ons bord nummers op tickets wijzigen.
Hebben we eigenlijk als toeristen of is dat de bus in kwestie was niet de uitdrukkelijke KL – want deze keer vroegen we – We zullen het nooit weten ! De beloofde bus eindelijk aangekomen bij negentien uur en het zal meer dan vijf uur naar Kuala Lumpur te bereiken ! Als we ooit terug te gaan in Maleisië, We maken een kruis op de Arwana bedrijf ondanks het comfort van hun voertuigen… Hoewel als hun eerste bus niet te laat was geweest, krijg mijn paspoort zou een ander verhaal zijn geweest ! !

Het is bijna een uur in de ochtend toen we aankwamen bij de deur van Matahari Lodge waar we horen Ashley opluchting we zeggen dat er nog kamers vrij… Dezelfde die we daar vier dagen hadden. Blij om terug te zijn bij af, hoewel we zouden veel bleven een paar dagen in Pangkor !
De dag was lang – peut-être sa lecture aussi 😉 – maar we hebben elk evenement op een ontspannen manier en met een glimlach genomen (goed misschien een beetje gespannen tijden) ! 😀