“Gdyby lud znika wiedzieć, że istnieje ?” anonimowy

Po zasłużony odpoczynek i śniadanie z Kanadyjczykami, wracamy do parku narodowego do latarni Cape Tourville. Nic wielkiego marszu dziś, Dziesięć minut są wystarczające dla nas, aby cieszyć się widokiem towarzyskiego Plaże na północ, Cape Forestier na południe, a niektóre lekcje historii na znakach : w 1642 Abel Tasman, Holenderski badacz, Jej zadaniem jest odkryć wielki południowy kontynent Tasmania, który nazwał Ziemia van Diemena i poszukiwania minerałów i przyprawy. Po wypełnieniu swoich celów, popłynął do Nowej Zelandii, pozostawiając Aborygenów wyspy w pokoju.

Cape Forestier

Przyjazny Punkt

Carte d'Abel Tasman

Baudin wyprawy

To będzie również, Sto sześćdziesiąt lat później francuski podróżnik Nicolas Baudin naukowe - jeden z poruczników, którego nazywa Louis Freycinet - po wymianie z Aborygenów, zbiera rośliny i zwierzęta, a następnie powrócił do Francji, nie deklarując chce tę ziemię, która jest już zajęta przez rodzimych. W następnym roku, Anglicy nie są tak wiele sposobów i nie zważając na obecność Aborygenów wyspy deklarują bycie Tasmania, używając drewna do ich łodzi i wyspę siebie jako naturalnego więzienia za ich off-the-prawa…

Sleepy Bay

Plaża kolczaste

Après un arrêt à Sleepy Bay, nous reprenons la voiture et je nous conduis en dehors du parc national. 😉 Nous traversons la ville de Swansea et nous arrêtons un instant à Spiky Beach, appréciant cette petite plage vide avec vue sur la Péninsule de Freycinet.

Marion Bay

Aire de Dunalley

A Orford nous quittons la nationale pour s’engager sur la Wielangta Forest Drive où nous croisons notre premier serpent vivant – noir, donc probablement le serpent-tigre, la Tasmanie n’ayant que trois ou quatre espèces de serpent – avant de faire une pause thé avec vue plongeante sur Marion Bay. La fin de journée nous trouve à Dunalley, dernière ville avant les péninsules Tasmane et Forestier, où nous nous installons près d’un hôtel qui accueille les voyageurs depuis 1866, de tous types puisque c’est sur leur terrain que nous pouvons nous garer, à côté de deux jeunes filles belges avec qui nous discutons.

Tessellated Pavement

Tasman Blowhole

piątek 13 nous traversons la Forestier Peninsula, à sa pointe sud nous avons vue sur Pirates Bay – sans les téléchargements… hum 😛 – et nous marchons sur les Tessellated Pavement : surface rocheuse plate divisée en rectangle plus ou moins réguliers qui semble avoir été faite par l’Homme (tessellate: assembler en mosaïque) mais créée par la Nature suite au mouvement de la Terre et l’usure de l’eau ; Przed nowym uprawy jeżyn, które wydają się rosnąć wszędzie w Tasmanii. Przejeżdżamy przez miasto Doo, gdzie wszystkie domy mają nazwy Doo sylaba (Da Doo Ron Ron, Didgeri-Doo, Kochaj mnie Doo, itp.) i zatrzymać tylko po co Fossil Bay, gdzie widzimy znów powolne dzieło natury w tym, co nazywamy blowhole - blowhole, w związku z tym otwór ten ma taką wieloryba oddychania – strop jaskini przez ocean zawalił tworząc rodzaj tunelu, gdzie woda i wiatr pośpiechu.

Tasman Arch

Wodospad Bay

Nieco dalej tasmański Ark jest kuzyn blowhole, ale znacznie większy. W Devils kuchnia błędy w skałach, które rosną, przyszłe łuki i blowhole ?

Witamy w Port Arthur !

Z ... ostrzeżenie ? !

Przybył w południowej części półwyspu, w historycznym Port Arthur, jesteśmy przerażeni ogromnym parkingu przed miejscu. karny 1833 do 1850, otrzymał najtrudniejszych więźniów, Zawrócony lub ciężkie kary, Półwysep Tasman nie jest podłączony do Tasmanii przez przesmyk off Eaglehawk Neck trzydzieści metrów, Kontrola była łatwa. Ale będziemy odwiedzić centrum informacji jak cena minimalna wynosi trzydzieści pięć dolarów ! Dla całej witryny, może wzrosnąć do ponad sześćdziesięciu dolarów za osobę, nawet Tasmańczycy są te skandaliczne ceny.

Powrót na północ, Jeżdżę nas z półwyspu, Następnie schodzimy na miasta Sorell gdzie znajdziemy cywilizacji - robimy zakupy w supermarketach IGA na kilka dni, to tylko trochę więcej za rozsądną cenę jesteśmy szczęśliwi widząc Coles i Woolworth !

Kuchnia w TS

The Walking Dead (serial)

Po prostu przejechać Hobart starać się o większy obszar na południe do Gordona. Droga jest bardzo ładna, ale obszar okazuje się być wypłacona i wietrznie - to podróże niemal stare tylko z książek i kart zamiast stosowania papieru WikiCamps w telefonie ! Wahamy, ale po przeczytaniu wyjaśnień możemy wsunąć pięć dolarów w polu, jak obiecują, że pieniądze zbierane są wykorzystywane do poprawy strony - trzy nowe stoły do ​​sześciuset dolarów każdego, grill elektryczny zaplanowano dziewięć tysięcy dolarów ! Jeśli jesteśmy na brzegu z widokiem Bruny Island, wiatr zmusza do gotowania w samochodzie : wyzwaniem spełnione !

Sobotni 14 Luty jest dedykowany do pracy badawczej i idziemy wokół sadów jabłoniowych wokół Huonville bez rezultatu. Przejeżdżamy Hobart stanie iść na Mount Wellington, który daje piękny widok na kapitał, ponieważ jest szara i bardzo niskie chmury. Jest to jezioro na obszarze Meadowbank Bethune Park zatrzymujemy się na noc. Pomimo deszczu widok na jezioro jest przyjemny i spędzić wieczór z dwóch francuskich, którzy właśnie zakończył sezon wiśnie i dzielić się swoimi doświadczeniami z nami.

Jutro kierunek montażu Park Narodowy Pole !