“A vehicle mount” nieuwe Proverbe

Na een nacht op een picknickplaats in het midden van het platteland van Nieuw-Zeeland, steken we het voor een dag, naar het zuiden. Le village d’Ohakune nous accueille brièvement pour un brunch et un tour dans sa bibliothèque, puis nous poursuivons au cœur des champs et vallées jusqu’à une autre aire de pique-nique, un peu après Eketahuna. Le soleil, qui s’il semble moins fort que celui d’Australie – comment ça c’est le même ? 😀 – n’en brûle pas moins et se couche de plus en plus tard, déréglant quelque peu nos horloges internes.

Putangirua Pinnacles

Au cœur des Putangirua

dinsdag 5 Februari, na brunch in de stad Masterton, komen we in de baai van Palliser als we langs het observeren van de schaduwen van het Zuidereiland als we het hoofd in de Putangirua Pinnacles. Als wandelen een uur en een half bespaart u een terugkeer en biedt een mooi uitzicht op de baai, het uitzicht op de Pinnacles is niet spectaculair. De terugkeer in de rivierbedding naar hun basis geeft een veel meer indrukwekkende ervaring van deze grootschalige demonstratie van erosie, De Pinnacles zijn beschermd tegen door een slib hoed of rock gecementeerd. Naast hun natuurlijke belangstelling, ja, c’est encore un lieu de tournage du Seigneur des Anneaux : le Chemin des Morts dans le Retour du Roi, que nous ne croisons heureusement pas – les Morts, pas le Roi. 😀

Point de vue sur Putangirua

Arche de Rivendell

Nous revenons sur nos pas et prenons la direction de la capitale : Wellington. Au grand dam de Monsieur, nous faisons un nouvel arrêt cinématographique dans les jardins de Rivendell – Fondcombe en français – quoi qu’il n’y ait plus grand-chose à voir du refuge elfe fondé par Elrond, si ce n’est l’arche conservée ou reconstruite sous laquelle la Communauté de l’Anneau quitte les lieux : « Le Mordor Gandalf, c’est à gauche ou à droite ? » 😎

Dat eindigt dat onze vijftien dagen rond North Island, we hebben zeker niet alles gezien, te hebben geselecteerd, wat leek op de beste hoeken en de voorkeur aan meer tijd te besteden aan het Zuidereiland zoals wij die kennen wilder en minder bevolkte voorschot.
Twee veerboot bedrijven opereren de drie uur durende overtocht, Als Bluebridge is meestal de minst dure, het verkocht in de komende dagen en we naar de Interislander terminal. Hoewel we namen, want op hun website de prijs wordt aangekondigd $278 (165€) - voor een auto en twee mensen - terwijl lokaal kiezen we onze planning voor twee dagen en betaal pas $233 (138€). We kozen voor het overschrijden van 17h, die van de nacht zou ons hebben gelaten blind, terwijl het vooruitzicht van de ondergaande zon in de Marlborough Sounds ons lekkernijen op voorhand.

Owhiro Bay

Troll de Bilbo

We besteden onze laatste twee nachten op het Noordereiland in de Owhiro Bay in het hart van de reserve Te Kopahou, die, hoewel winderig en biedt een prachtig uitzicht op de soms enigszins woedende oceaan.

Créations Weta Workshop

De heer VS troll

De eerste dag in Wellington is bewolkt, het is goed, we gepland een Museum Day. Eerst de Weta Workshop Shop, het gezelschap van special effects en accessoires die werkte voor 1987 pour la télévision et le cinéma… oui encore le Seigneur des Anneaux, ils ont travaillé dessus pendant sept ans ! 😮 Mais aussi pour le Dernier Samouraï, Hellboy, Le Monde de Narnia, Indiana Jones, Avatar et d’autres. Nous n’avons rien prévu d’acheter, juste d’observer les vitrines où l’on peut voir les armes et armures de différents films, la tête de King Kong et autres artefacts.

Waka avec hologramme

Déforestation

Puis le musée qui nous a été recommandé comme étant celui à faire si jamais on prévoyait de visiter un seul musée en Nouvelle-Zélande : Te Papa Tongarewa, musée national. Le musée est gratuit mais les parkings en ville sont à minimum $4 (2,5€) de l’heure, geluk is een vakantie en alles is gratis ! We beginnen met de bijna bovenste verdieping gewijd aan de geschiedenis van de Maori, migreren aan boord waka kano, nederzetting in Nieuw-Zeeland, hun erfgoed ... de foto's zijn verboden, met inbegrip van de rechten van de auteurs van bepaalde werken - beeldhouwwerken, het weven, etc.. - maar we dwalen er een goed uur en aan te bevelen ! Er is zelfs een marae die u kunt bezoeken.

Verdrag van Waitangi, Engels versie

Verdrag van Waitangi, versie Māori

Na een pauze buiten waar we proeven van een heerlijk masala dosa - een dosa is een soort Indiaas brood, een pannenkoek gefermenteerde rijst en zwarte linzen, la version masala est garni avec des patates frites, des épices et des oignons, nous faisons un tour au dernier étage où s’étale de l’art moderne nommé Toi qui peut rivaliser avec le Carré blanc sur fond blanc 😕 , puis nous suivons l’histoire de la bataille de Gallipoli au travers des yeux de huit soldats néo-zélandais. Les reproductions de chacun ont été réalisé par Weta Workshop et sont impressionnantes, tant par la taille (2,4 fois la taille réelle) que par le degré de réalisme. 😯

Lieutenant Colonel Percival Fenwick

Miniature de Gallipoli

Private Jack Dunn

Private Friday Hawkins & Rikihana Carkeek

Il nous reste l’exposition Blood, Earth and Fire qui raconte la transformation de l’Homme sur la Nature. Il y a d’autres petites expositions, je ne vous parle que des principales et il y en avait notamment une temporaire d’une partie de l’armée de terre cuite de Qin Shi Huang. Payante mais à un prix abordable, c’est le monde faisant la queue pour entrer qui nous rebute… Voilà une raison pour aller un jour visiter la Chine. 😉

Soldat et coquelicots (premiers à refleurir sur les champs de bataille)

Waka

Et une petite vidéo du sud, avec un aperçu de ce que donne nos repas lorsqu’il y a trop de vent dehors. 😀

Pour la dernière journée à Wellington, nous faisons un tour sur le Mont Victoria qui trône près du port et… où ont été tourné des scènes du Seigneur des Anneaux 😀 , entre autres celle où Sam et Frodo ayant croisé Merry et Pippin tombent ensuite sur la route, vous reconnaîtrez peut-être les branches de l’arbre au soleil dans le centre de la photo, waaronder ze paddenstoelen verzamelen voordat Frodo hen beveelt de weg te verlaten. De grote boom aan de linkerkant is degene onder wiens wortels ze zich verbergen... de wortels zijn digitaal toegevoegd.

Zone de kidnapping alien ?

"Ga van de weg af!"

Om 16.00 uur is het tijd om bij de veerbootpoorten te zijn om aan onze drie uur durende zeereis te beginnen.. Het schip is niet zo groot als degene die ons naar Tasmanië bracht en we voelen de golven, we hebben nauwelijks de haven van Wellington naar links en Fitzroy stak de baai naar de Cook Strait betreden zien we het Zuidereiland schaduwen profiel.

Geregisseerd door Ferry

Ferry Route

Aan de andere kant zijn de Marlborough Sounds, labyrint van valleien overstemd door de zee, vooruit, precies Queen Charlotte Sound, beschouwd als de mooiste in vergelijking met Pelorus wildste en meest ontoegankelijke. U kunt het verloop van de weg, gevolgd door de veerboot op de kaart hierboven te zien. We komen bij het vallen van de avond aan in het stadje Picton en zullen maar een paar kilometer rijden om een ​​hoek aan de kant van de weg te vinden om een ​​paar uur te slapen..

Haven van Wellington

Queen Charlotte Sound

Eindelijk ! ik zie de zee, golven en schuim zo zeldzaam in dit land, Nee ik maak een grapje, la mer est partout. Je suis cependant toujours heureux comme un gamin quand je monte sur un bateau, un navire, un voilier, un vaisseau, un frêle esquif, un optimiste, ou un ferry dans le cas présent 🙂

Accompagné du soleil néo-zélandais nous traversons tel de bons touristes consommant cafés, bières, frites … South here we come !