Hoe noem je een knuppel met een pruik ?

Zeven in de ochtend, eerste dag van februari, we op het terras van de DJ Guesthouse en wachten op onze pick-up. De shuttle duurt niet lang en neemt ons mee naar het busstation Sorya we gisteren geboekt in het noorden van Cambodja te krijgen, in de stad van Battambang – $9 per hoofd.

Geïnstalleerd in de bus - na te denken over de trui, de sterke en koude ventilatie wind - moet een uur sluiten de bestuurder om ons uit het verkeer in Phnom Penh. geleidelijk, verandert het landschap, binnen gebouw, meer groen, de Cambodjaanse platteland, alles nog goed bevolkt, verschenen. We zullen twee pauzes tijdens de zeven uur durende tocht - tegen vijf aangekondigd. Maar de bestuurder rollen zonder bijna slow, klaxonnant son arrivée pour que les scooters, motos, tractant ou non une remorque, se poussent de son chemin.

Un chauffeur de remorque – que tout le monde appelle tuk-tuk, les chauffeurs et nous-même compris mais qui sont en fait des scooters traquant des remorques aménagées, contrairement au tuk-tuk thaïlandais qui sont des sortes de petites camionnettes – bref, un chauffeur de tuk-tuk 😉 nous attend à l’arrivée – il suffit de demander à l’hôtel où vous allez s’ils peuvent arranger un pick-up, Dit is meestal gratis, terwijl u aan te moedigen om van de diensten van deze driver te zoeken als je eenmaal daar moet - om ons naar ons nieuwe huis te brengen : le Lucky Hostel – $16 voor twee nachten.

moe, ja weer, reizen en vroeg opstaan, we rusten terwijl smeden u het eerste artikel van deze nieuwe expeditie. Om zeventien uur, we gaan we lopen in Battambang - uitgesproken Bate / Lady / Bong. Toch is de tweede grootste stad van Cambodja, het is veel rustiger dan Phnom Penh en passeren we een moment Sangker rivier om uiteindelijk te stoppen in een restaurant aan de rand van het water is sfeervol ingericht. Na Cambodja bier geproefd terras hebben we besloten om te eten ter plaatse, vooral omdat we net hebben gezien dat ze een verlengstuk van het restaurant in dezelfde rivier, waar we eten op lage tafels, zittend op de vloer : noedels en groenten voor een, Kip gebakken knoflook aan de andere kant - $6,5 alle. Op de weg terug, stoppen we ons op voor een schijn van geroosterde chocolade - best in Thailand ! – en steek de kleine avondmarkt.

de volgende dag, Volgens een nieuwe slaap, We huren een scooter direct bij het hotel – $7 - en we zijn op weg naar Wat Ek Phnom, ongeveer zeven kilometer ten noorden van de stad. gebouwd in 1027 onder het bewind van koning Sorayak Varman I, het Ek Phnom-tempel werd beschadigd onder het regime van Pol Pot en de oorlog die volgde, maar we nog steeds geeft een voorproefje van de Khmer architectuur, een dollar wordt gevraagd bij de ingang. Op de weg, vinden we deze keer de echte Cambodjaanse platteland, hay stacks worden gedroogd in de zon, maar ook paprika's, onbekend zaden, rijstwafels ; we besteden bijna een Cambodjaanse bruiloft in volle gang in full colour ; à presque chaque enfant croisé nous avons le droit à de grands sourires et des coucous de la main ponctués de « hello » retentissants, Comme en Malaisie et en Thaïlande, nous apprécions énormément les balades en scooter dans le pays !

Retour vers le sud avec un arrêt à une des terrasses en enfilade où nous mangeons pour cinq dollars un plat de nouilles et légumes chacun – oui ça a l’air répétitif comme ça mais les nouilles ne sont pas toujours les mêmes : fines, épaisses, blanches, jaunes, plates ; ni les légumes 😛 , avant de repartir cette fois-ci vers le sud de la ville, à une vingtaine de kilomètres, om te gaan klimmen de 350-8 stenen trap leidt naar Phnom Banan – $2 bij de ingang van deze tijd. Iets buiten adem aan de top, de inspanning is het uitzicht op het omringende landschap en de wandeling tussen de ruïnes van 1057 wiens grijze stenen lijken te branden bij zonsondergang. De tempel dateert uit de regeringsperiode van Udayadithyavarman, voorganger Suryavarman II, bâtisseur d'Angkor Wat.

Rubriek zuid-west op een onverharde weg in het midden van rijstvelden, die uitkomt in de buurt van een nieuwe tempel : Phnom Sampov. We zullen niet gaan bezoeken, noch de Killing Caves in het - werken door dezelfde dictator - maar we zetten de heuvel net als veel andere toeristen. hier, elke avond tussen 17:30 ET achttien uur, meer dan een miljoen vleermuizen gebobbeld lippen - Chaerephon plicatus - laten hun grot en vliegen naar hun maaltijd te jagen. We wachten geduldig om een ​​aantal van hen te zien te verschijnen, snel gevolgd door een indrukwekkende stroom van kleine knuppels tot een zwarte vlek in de lucht verduistering. Zij zullen reizen meer dan vijftig kilometer om insecten te vinden. En niet zomaar een insect, degenen die rijst gewassen te vernietigen, het eten van vijftig tot honderd keer het eigen gewicht, dertien bekende kolonies vleermuizen in Cambodja moet het verlies van tweeduizend ton rijst per jaar voorkomen.

Terug in de stad voor onze maaltijd zonder insect op een ander terras : Een pad Siv Iv vleesloze voor één, een rundvlees Lok Lak ander, Cambodjaanse gerechten en avocado sap te wassen alles neer !

miniserie – “Op de bus” :
Reist u met slechts twee andere westerse, we werden getrakteerd op clips in de Cambodjaanse eau de steeg naar de eindeloze melodieën, eindelijk beter kijkt, er was afwijzing, chantage, wurging moord, niet zo rooskleurig als het.
Gevolgd door een komediegroep maken hilarisch inheemse, we niet begrepen ; plus le type au micro pleurait, plus l’assistance riait ?!
Quand l’un d’eux fit un salut asiatique et s’est cogné la tête contre le micro, on a compris, mais là c’était un de ces imprévus qui font même rire les autres comédiens.
Programme suivi d’une petite série produite par Jackie Chan – c’était du chinois pour nous 😉

Arrivée à la gare routière de Battambang, une large carrière à l’abandon un peu en dehors de la ville et un tuk-tuk nous attendant avec le prénom Claire sur une feuille. La classe.

Petite note sur l’hostel : il n’y a pas de fenêtre, et surtout, il n’y a pas d’issue de secours ni aucune issue après la fermeture des grilles !!!