Zoals alle lezers waarschijnlijk hebben gerealiseerd, Plaats ik af en toe met een aantal zeer laat, maar dit maakt me vandaag (29 December 2017) om deze kruising uit het Verenigd Koninkrijk te wijden aan de nagedachtenis van één van onze familieleden en fervent lezer die ons begeleidt vanaf het begin site en begint zijn laatste reis vandaag. familie, onze lichamen zijn veel, onze gedachten zijn er met u allemaal in de buurt.
Le début du mois d’octobre nous trouve sur le point de quitter Glasgow et l’Écosse, après une dernière soirée open mic à l’excellent pub blues The Howlin Wolf. (La vidéo est un peu sombre, le son pas terrible, la voix un peu basse mais les musiciens envoient du bon derrière Monsieur qui vous livre l’une de ses compositions : Circle ‘Round The Sun 😎 ).
De 2 nous roulons vers Édimbourg où nous passons la soirée pour un autre open mic au Whistle Binkies – Monsieur vous en racontera plus. De 3 au matin je travaille pour la première fois dans TNT, direct au solaire 😎 avec vue sur la mer du Nord. Nous commençons notre descente vers le sud et traversons la frontière le 5. La sauvage campagne écossaise se transforme alors en prés quadrillés par des murs de pierres, à l’herbe presque coupée à la serpe. 🙂
Kendal, Lancaster, Preston, Southport… Après une nuit à Formby Beach, près de Southport, nous nous octroyons une pause à Liverpool pour un court pèlerinage sur les pas des Beatles, avant de franchir une autre frontière, celle du Pays de Galles.
Nous passons notre première nuit en hauteur, dans le parc Gweldig, avec une vue sur les collines de ce nouveau pays. Wales, c’est vert, boisé et campagnard à souhait. Natuurlijk, c’est aussi gris et humide ! Les routes sont parfaites, les haies taillées de près, alles is schoon en toch hebben we nauwelijks tegenkomen niemand, behalve schapen. Als de landschappen zijn adembenemend, het hele land is zeer aangenaam om over te steken. Kleine hart voor een pas op de A470, waar we ons ineens in prachtige valleien. Er is, tegen paar plaatsen om de nachten door te brengen.
Terug in Engeland Worcester en we altijd rijden ten zuiden. Naast enkele tekenen wijzen niet op naam van de stad, maar het Zuiden !
Er zijn een aantal jaren lees ik Sarum, historische fictie volgende groepen rond de plaats van de huidige stad van Salisbury, van de prehistorie tot 1985. Een belangrijk punt is bedekt historisch gebouw Stonehenge steencirkel, Ik wil de coup zien. Maar deze toeristische stoppen belooft een pijn zijn als we de gebruikelijke route te volgen : reservering en prijzen op niet minder dan £ 17 tot 20 € ! We besluiten om ons benaderen met een plek voor de nacht gespot. Gemakkelijk te missen, het is een onverharde weg gedeukte een paar meter na de cirkel, het leek net na ons als een keerpunt. Oh ja, het heeft nog steeds brede lucht, mensen kijken kleine next !
We brengen de avond met de ondergaande zon boven Stonehenge, maar ik verwacht dat de volgende dag vroeg in de ochtend - rondleidingen beginnen om 09:00 - om foto's te maken vanuit de verte. een Inheemse, het oppakken van vuilnis op de weg, voorschotten - ja sommige vrachtwagens, bestelwagens, kampeerders leven op deze manier het jaar - zei dat er lage publieke voetpaden die me zal toestaan om te benaderen. Hij begeleidt me, opent eerste gate waar het wordt geschreven als 'openbaar voetpad', maar ook dat de gemeente zich het recht voor om weer te sluiten toen hij vijf jaar was ikzelf zegt hij vóór resultaat me de stompen oud 7 000 naar 12 000 jaar oud, Vervolgens start een tweede deurscharnier geen aanwijzing, salue un garde – surveillance 24/24 – et m’amène à deux mètres du chemin payant ! Il est huit heures, nous sommes presque seuls face au cercle et mon guide me raconte des histoires sur Stonehenge pendant que je prends quelques photos 😀 . Remerciant mon accompagnateur qui poursuit son tour de nettoyage, je retourne tranquillement à TNT et indique à Monsieur le chemin pour qu’il puisse à son tour profiter du calme matinal.
Nous nous arrêtons également aux portes de Old Sarum, site de la première colonie de Salisbury, avant de viser la côte sud de l’Angleterre où nous retrouvons le soleil à Bexhill, aan de kust. L’après-midi, nous sommes à Douvres et réservons une traversée en ferry pour le lendemain matin.
Nous passons notre dernière nuit en Grande-Bretagne juste à côté du port, dépensant les derniers livres sterling du forfait téléphonique pour appeler ma petite sœur.
Ceci est basé sur une histoire vraie, les noms des personnes ont été changés par respect pour leur vie privée.
Ma première visite de l’Ecosse se fit avec un ami, celui du pont, pas dupond, et s’appelle, euh… Fredonimo, un alias pour l’aigle de la poney express 😉
Avant nos déboires et surtout boires sur Skye avec du sky, nous visitâmes Edimbourg sur plusieurs jours, finissant souvent bras dessus-dessous.
We konden ons dumpen in verschillende instellingen, maar na onze stedelijke wandelingen we gekristalliseerd in een pub genaamd de “WhistleBinkies”, vanwege de uitstekende live-muziek, Bier in overvloed en verhitte discussies te midden van wereldoorlogen en bloed te vergieten Schotse. Wat had ik echt leuk vond was het feit dat de meeste kunstenaars hun eigen nummers te interpreteren (keltisch, knal, rots), Het was zeer divers en gevarieerd, het publiek luisterde … ideeën ontkiemd.
Deze geluiden moeten blijven in de achterkant van mijn mash-mania en cirkelen om het idee van de terugkeer op een dag te vormen, spelen, mijn beurt, iets schoon en zang !
Ce qui fut fait tout le long de ce magnifique séjour au pays des Pictes et des Scots, décrits en texte et en photos dans les articles précédents de carnets2routards.
Si la pluie ne t’emplit pas de frayeurs éhontées, je te recommande de visiter ces saveurs et contrées.
Bonne année 2018 à tous 🙂 🙂
Bonne année 2018 à vous deux, nous vous souhaitons de beaux voyages, we kussen je hard