Philippe

Na een koude nacht op het oppervlak van de woestijn Oak, Voor een paar uur zijn we terug in Alice Springs. We hadden al gepland om dertig kilometer van de stad op de Steenbokskeerkring slapen en de achterruit van TS bevestigen ons omdat het gaat op staking weer ! Ironisch genoeg het karton thats Ronald ter vervanging van de tijd venster om te rijden naar het gebied, affiche en grandes lettres noires « Handle with care, contain glass » – Manipuler avec précaution, contient du verre. 😕

Le matin du jeudi 9 juillet après que Ronald ait nettoyé et graissé toutes les parties mécaniques du système du coffre, la vitre remonte sans que nous soyons sûrs d’avoir vraiment trouvé le problème ! Nous reprenons notre route vers le Nord, traversant la terre de la communauté Anmatjere et la petite station d’Aileron où trônent les sculptures géantes d’une famille Anmatjere : l’homme mesure dix sept mètres et pèse huit tonnes, observant la région du haut de sa colline depuis 2005, la femme et l’enfant ayant été rajouté en 2008, altijd door dezelfde kunstenaar Mark Egan.

Dan Barrow Creek en zijn oude telegraaf station, waaronder de bouw van de Trans-Australische lijn voltooid in 1872 is toegestaan ​​Australia sneller communiceren met de rest van de wereld, in het bijzonder Engeland. Het landschap verandert nauwelijks, behalve de kangoeroe karkassen werden min of meer vervangen door die van gecrashte auto - tow zeker duurder dan het kopen van een ander ! – en soms zelfs een paar koeien waarschijnlijk waagden te dicht bij de weg - alle bedrijven zijn niet omheind, les propriétés couvrant quelquefois plusieurs milliers de kilomètres.

Après avoir aperçu un extraterrestre dans la ville de Wycliffe Well – l’auto-proclamée capitale australienne des OVNI – nous nous arrêtons dans la petite réserve des étranges Devils Marbles, sur le site sacré des Karlu Karlu où les hommes des tribus Warlpiri, Warumungu, Kaytetye et Alyawarra orchestraient des cérémonies. Ces billes du diable ou rochers ronds sont les vestiges d’une masse de granit que le passage du temps érode lentement.

Plus d’une centaine de kilomètres après nous entrons dans la plus grande ville de la région de Barkly : Tennant Creek – 3000 habitants 😉 – gevestigd 1934 tijdens een late goudkoorts. We hebben net de tijd om verbinding met het internet voordat de informatie centrum zijn deuren sluit, om te leren dat een vriend is overleden aan complicaties van een beroerte. mooi, ruiter, behulpzaam, glimlachen, zijn de eerste woorden die bij mij komen als ik denk aan Philippe. Nu zijn we, morgen misschien meer, onbeduidend en unieke beide. Vandaag onze gedachten gaan uit naar zijn zoon, zijn vrouw en al degenen die wist.
Het is op de site Kunjarra dat we drinken een biertje in zijn geheugen en dat we de nacht doorbrengen.

The Pebbles is enigszins vergelijkbaar met de website Devils Marbles, maar als het was een plek voor Aboriginal mannen en ceremonies, Kunjarra is over het algemeen verboden en alleen Aboriginal vrouwen kunnen er te komen.

Vrijdagochtend herhalen we een paar kilometer terug naar vertakken in de richting van Lake Mary Ann waar we genieten van gratis douches voordat u op reis zestig kilometer en zich te vestigen op de aanval Creek gebied voor een middag rust na de meest vijfhonderd kilometer van de weg gisteren.

Hoe dichter we bij de regio Top End meer kwik stijgt in de thermometer en leiden de middag wordt een zweterige ervaring. Op zaterdag 11 Juli we stoppen in het midden van nergens op wat was misschien wel de oude Stuart Highway, toevlucht in de schaduw van eucalyptus frêle. De nacht brengt frisheid, maar ook de terugkeer van zo veel muggen in het tropische noorden. De volgende dag begonnen we eerder te profiteren van de relatieve koelte van de vroege uren van de ochtend. We uit te schakelen Daly Waters, bekend om haar vaste pub 1930 muren bedekt met woorden passanten, maar het is een beetje te vroeg om te stoppen voor een biertje. Le pub de la Larrimah un peu plus loin connaît le même sort et nous nous contentons de jeter un œil sur sa Panthère Rose géante à côté d’une bière bouteille de plus de quatre mètres de haut.

A Matarranka nous visitons brièvement sa source d’eau chaude car si l’eau est bonne et sa couleur très jolie, le petit cours d’eau est aussi rempli qu’une piscine municipale en été ! Ce sera pareil à Bitter Springs où nous parcourons la petite marche qui en fait le tour, observant depuis les plateformes au-dessus de l’eau cet étrange espèce en train de buller : l’Homme. 😉

We stoppen even in de stad Katherine om te winkelen en te zien dat dit de stad van de Northern Territory met de meest alcoholproblemen onder Aborigines voor een paar politieagenten aanwezig in elke fles winkel moet zijn - in Australië de alcohol wordt verkocht in speciaalzaken, zult u niet vinden in grote supermarkten. Ze vragen om ID en waar we van plan om te consumeren alcohol gekocht, vraag die Ronald reageert : "In mijn auto. "... En na een pauze voegt toe:" Als we stoppen bij een rustplaats in de nacht ! » Oui parce que dire à un policier que tu prévois de boire au volant ça fait désordre ! 😀

Nous remettons la visite de la région à plus tard puisque nous sommes obligés de repasser par là pour prendre la direction de l’Australie Occidentale et faisons quelques kilomètres pour trouver une place dans le bush où passer la nuit… et boire les bières ! 😉

Maandag 13 juillet la vitre fait de nouveau des siennes le matin puis plus tard dans la ville de Pine Creek où nous faisons le plein d’eau après avoir jeté un œil sur l’ancienne mine d’or transformée en lac en 1993 – il leur a fallu 6800 mégalitres d’eau et quatorze mois pour remplir la fosse. Op de weg het landschap is altijd hetzelfde, behalve het uiterlijk hier en daar door kleine palmbomen die ons vertelt dat we terug in de tropen. In het rustige stadje Batchelor maken we gebruik van de Wi-Fi - Pay, 1$ vijftien minuten - uit de bibliotheek op zoek naar een gastheer HelpX in de buurt. We vallen op het profiel van een paar met een kopje koffie in de Litchfield National Park naast de deur en besloten om er direct naar. De eigenaren zijn afwezig en zal morgenochtend terug, laat staan ​​we gepland om de nacht door te brengen in het park. De Wangi Falls van het gebied is al vol en we brengen de nacht door in een eigen camping net naast de deur - 25$ in plaats van 6$ gevraagd bij park gebieden.

ja, weer verdriet. Ik verloor een vriend om goede rock smaak & rollen.

Avid Perkins, Santana, Jim Croce, de Stones, The Doors en ik pas ton, hij was ook woedend percussionist in de reggae groep The Chillers : philou, een grote dank voor wat u mij geleerd.

deze gedachten, gestolen uit de weg, weer diversifieert kilometer, vergezellen me tijdens onze reis. Ik had graag zie je de vriend, Ik kus je !

gezegde – Ik drink de [bieren] in de auto, leek het een goed idee en de logica van het moment, vu que je les bois toujours dans (ou autour de) la voiture … Question d’habitude 🙂