“Water altijd praten en nooit herhaalt.” Octavio Paz

dinsdag 8 de ochtend van mei, de regen niet stoppen en ze volgt ons naar de stad van Mission Beach, waar in 2015 we hadden geluk een kasuaris zien. Dit keer is de natuur rondom is rustig en vochtig, we rijden naar Garners Beach, waar het regenwoud aan het rif, een hoekje van het paradijs, zelfs in de regen !

Niet in staat om te eten - ja, ik u eraan herinneren dat we camp, dan moet je de tafel verlaat, de kachel, enz., wets ! – hebben we besloten om de weg naar Innisfail verder waar we wat zon te vinden. Na wat winkelen en hoop te zaaien regen, we besluiten om de kust naar het binnenland te verlaten, Atherton Tablelands en om ons in te zetten op de Palmerston Highway.

We zijn Mamu aarde zoals we aangekondigd drie bij vier een paneel in de eerste bocht bijna. Het is reclame voor een wandeling op een loopbrug in de luifel in ruil voor een paar dollar. Onze Bear toeristische wensen en we begeleiden hem naar de ingang waar we verwachten dat het om terug te keren van zijn rit.
Zonder te betalen hebben we een nieuw fenomeen gezien voor ons : een mier nest in de bomen, met name in de bladeren van de boom, die lijken te behoren zijn gestikt of aan elkaar gelijmd. En dit het geval is, terwijl een deel van de Green Tree Mieren - wevermieren, Oecophylla smaragdina - in de juiste positie bladeren, een ander brengt hun larven produceren de zijde weefsel sets lakens. Hun architectonische talent is nog niet alles zoals ze soms hun eigen lichaam tijdelijke bruggen of ladders bouwen op enkele takken te bereiken. Het deed me denken aan dat uitstekende webcomic en zes afleveringen Ik lees er weinig.

Als de beer terugkomt tevreden met zijn rit, nous l’emmenons cette fois-ci en balade gratuite, d’abord au Mungali Falls où si nous étions passé de très bonne heure le matin ou au coucher du soleil nous aurions peut-être pu voir des ornithorynques. Mais nous sommes en pleine journée et malgré la couche nuageuse, les platypus – le nom anglais est tout de même plus facile à prononcer ! 😛 – restent cachés.

Never mind, nous nous engageons sur la boucle d’une quinzaine de kilomètres qui passe près de trois autres chutes d’eau : Ellinjaa Falls, Zillie Falls où nous commençons à être suivis ou précédés par quelques touristes, puis Milla Milla Falls, Misschien wel de grootste, maar ook de meest bevolkte aangezien men kan zwemmen zoals sommigen doen zonder zorgen over de regen heeft ons gevonden.

L'Ours, dat lijkt niet te willen te nat zijn jas, stel voor dat we stoppen voor de nacht op een camping. En als we passeren in de buurt van een, in de stad van Milla Milla net na de waterval, we gestopt om de prijs van een bungalow te vragen. Negentig-vijf dollar voor de nacht, dat is ongeveer twintig euro per persoon, we onszelf toestaan ​​om te proberen. Zonder Bear waarschijnlijk zouden we hebben geslapen in de auto of tent, trotseren regen ; Dit is een primeur voor ons, maar we moeten toegeven dat we waarderen de warme douche, de keuken waar we een meer uitgebreide maaltijd en comfortabele matras kan voorbereiden !

De volgende dag de zon is terug en we rijden naar het nationale park Curtain Fig Tree op het land van Ngadjon-Jii. Ja, een boom die er zijn nationale park heeft voor hem, Ik moet zeggen dat het de moeite waard de look ! Behorend tot de familie van de Ficus, De algemene naam is de stranglerfig : het begint met een zaadje afgezet op de tak van een boom die zijn gastheer en nog veel meer zullen worden. Het zaad ontkiemt en wortels eerst op de grond. Verrijkt door laatstgenoemde, de vijgenboom groeiende luchtwortels dat de gastheer boom en uiteindelijk omringen… door wurgen. Het verhaal kan er zijn beëindigd, maar in dit geval de gastheer boom viel op een nabijgelegen boom die de vijgenboom was ook snel binnen te vallen. De diagonale plaatsing van de eerste as veroorzaakt dat de wortels van de vijgenboom worden verlaagd om de verticale vormen van een gordijn waar de naam van het park en vijgen !

Na een stop bij Eacham duidelijk meer genesteld in een oude vulkaankrater, daalt de weg in een verscheidenheid van veters aan de vlakte en de stad Cairns. We waren tevreden met de laatste keer over te steken, deze keer geven we ons een rit naar het centrum en we informeren het informatiecentrum om onze blik te werpen op het bedrijf Down Under Cruise & Duiken aanbiedt voor $345 de dag boot, enkele uren zwemmen en snorkelen, een snoekduik toren en een tien minuten helikoptervlucht over het Great Barrier Reef, ah en maaltijden, Dit is waarschijnlijk een van de beste aanbiedingen in 2018. Boekingen voor de volgende dag, terwijl we zoeken de meest betaalbare kamp – $46 – en de beste positie omdat we onze haven Bear morgenochtend moet brengen om zeven uur.

Donderdag 10 nous confions l’Ours aux bons soins de l’équipage de l’Evolution, vérifiant une dernière fois que nous n’avons pas d’autres informations cruciales à lui traduire – oui notre Ours se contente de grogner de l’anglais – et retournons petit-déjeuner au camping avant de passer notre journée entre balade au lagon artificiel – et non il n’y a pas de plage à Cairns et même s’il y en avait, il y a toujours les crocodiles 😀 – traversée du marché de nuit en plein jour, un petit tour au Rusty’s Market, fruits et légumes locaux et une séance de cinéma.

Nous récupérons l’Ours heureux, qui après avoir flotté dans l’eau semble maintenant flotter sur un nuage, faisons quelques dernières courses, mangeons un burrito à Zambrero – qui, en partenariat avec Rise against Hunger ou avec les banques alimentaires locales, font en sorte qu’à chaque repas acheté, un repas soit donné à quelqu’un dans le besoin, et ils ont des repas végétaliens 😉 – et filons vers le Barron Gorge National Park où nous avons réservé pour la nuit – généralement $6,35 par personne pour passer une nuit dans n’importe quel parc national du Queensland, ce n’est pas cher donné considérant les emplacements naturels souvent superbes. 🙂

 

22, v’là les flics ! Je ne sais pas d’où vient cette fameuse expression (er zijn bijna tweeëntwintig verklaring wiki), maar ik weet waar ze vandaan kwamen ! Vanachter.

 

Modern bear geen zonde zalm in de rivier, swingende het been, we waren op zoek naar een zeevruchten restaurant in Innisfail, de subliminale toepassing ervan (een beetje kwijlen stroomde naar het billboard van het restaurant in kwestie te bekijken).

 

Onze ogen en geesten in de lucht, op zoek naar een teken, Ik niet in geslaagd om mijn knipperlicht twee rotondes op een rij te zetten… Het is niet ontsnapt aan de Queenslanders politieagenten, dat maakte ons hart pond met slechts een telefoon baken.

Volgt op een reeks van meer invasieve zaken als elkaar over mijn privé-leven (Où allez-vous ? D’où venez-vous ? Vous fumez ? Et des cigarettes ? Vous buvez ? Avez-vous bu hier ? Beaucoup ou la normale ?) Sur cette dernière j’ai eu du mal à répondre 😉

Innisfail rimant avec jail, on a sagement répondu à toutes leurs questions et c’était avec un soulagement évident que l’on a vu s’éloigner ces hommes sur-équipés (ja, même les alcootests étaient à leurs ceintures).

 

Nous nous sommes empiffrés dans un fastfood, autant pour les fruit de mer ! 🙂