“Kto ma więcej dachy ponad śnieg.” perskie przysłowie

piątek 13 październik, wsiadamy na prom około siódmej rano i cieszymy się wschodem słońca nad kanałem La Manche, wydawanie ostatnich kilogramów na śniadanie na pokładzie. Odzyskujemy godzinę za naszymi francuskimi czytelnikami i docieramy do Calais około dziesiątej.. Od razu wyruszyliśmy do wioski Appilly w Pikardii.

Opuszczanie Dover

mocowanie rowerów

W drodze nie ma już zieleni Wielkiej Brytanii, szarość opanowała krajobrazy, ale z drugiej strony temperatury nieznacznie wzrosły. Podczas gdy TNT postanawia zatrzymać się nie mniej niż trzy razy w Pas-de-Calais, odkrywamy, że ten region musi być oficjalnym dostawcą buraków cukrowych, że widzimy piętrzące się w ogromnych górach po bokach drogi.
Odpoczynek turystyczny przy ruinach opactwa Mont-Saint-Eloi, obok którego stoi dziwna rzeźba rowerów. Po kilku kilometrach, decydujemy się na przerwę w Somme, gdzie znajdujemy mały zakątek w pobliżu ładnego stawu, w którym żyje kilka ptaków, które dotrzymują nam towarzystwa do końca dnia.

odpoczywaj w słońcu !

Zachód słońca nad stawem

Przyjeżdżamy szczęśliwie następnego ranka do Appilly, gdzie pan spędzi tydzień z jednym z naszych przyjaciół, jego córka i pies Baloo, podczas gdy, do pracy, Nagle wracam do Marsylii Tak Idź TGV – zabrane we właściwym czasie bilety można znaleźć na 10 euro.

Opactwo Mont-Saint-Eloi

Baloo

Wracamy w trasę kilka dni po moim powrocie : przekraczamy Aine we mgle, potem zielone Ardeny przed wjazdem do Belgii, zrobić nasz zwykły wypad do Luksemburga na zbiornik bezcłowego oleju napędowego i odpocząć w belgijskim mieście Habay w pobliżu rzeki. Le 27 W październiku przyjeżdżamy na czas do Holandii na rozmowę o pracę w agencji pracy tymczasowej poszukującej elektryków. Z każdą pracą, nous voilà parés pour terminer l’année dans le village de Voorthuizen. Entre visites à la famille – celle de Monsieur comme de moi-même, oui j’ai certains expatriés dans le coin 😉 – balades, nous nous adaptons tant bien que mal à ce joli pays hélas fort souvent sous une couverture grise. Le froid est supportable si le soleil est au moins de la partie, ce qui est rarement le cas.

Bonhomme grandit !

Nos maisons à Voorthuizen

Nous avons par contre le droit à quelques superbes jours de chute de neige, une première pour moi ! Des flocons qui tombent sans presque jamais s’arrêter et recouvrent tout d’un épais manteau blanc qui mettra plus d’une semaine à disparaître. De quoi construire un bonhomme de neige, zrobić kilka bitew, czysty śnieg TNT, który jeszcze mniej niż my lubi zimno i wilgoć.

Bałwan

biały płaszcz

Pod koniec grudnia odbieramy brata i jego córkę na lotnisku w Amsterdamie, Boże Narodzenie spędza się w holenderskiej rodzinie z ciotkami i wujkami, odwiedzamy trochę dalej na północ, w Creil z kuzynem, potem z kolejnym kuzynem spędzamy nowy rok, który wszyscy Holendrzy świętują na każdym rogu ulicy, wydawanie setek euro na petardy i fajerwerki. O północy, wystarczy wyjść z domu, żeby zobaczyć fajerwerki rozbłyskujące na niebie ! Sąsiedzi przychodzą do ciebie, coupe de champagne en main vous souhaiter des “Beste wensen”. 😀

Le premier jour de la nouvelle année nous faisons de nouveau un crochet par Amsterdam pour y voir cette fois-ci des cousins de mon côté avec qui nous passons la soirée avant de reprendre la route à quatre dans TNT. Une petite semaine de road-trip en famille, à travers de nouveau la Belgique, le Luxembourg, un arrêt à Bourgoin Jallieu déjà visité – toujours avec plaisir, puis la Côte d’Azur… Où nous n’avons pas prévu de prendre nos quartiers trop longtemps… 😛

Travail sur le site avec une coccinelle

Un peu de soleil !

En attendant de prochains voyages – restez connectés, ça ne saurait tarder – nous vous souhaitons à tous une “gelukkig nieuwjaar” !

Pas de mot sur cet article mais une citation pour terminer, notre nièce pendant le voyage retour : “Tataaaa… C’est encore loin ?” 😀